SOWA OPAC : Biblioteka Miejska im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu

Książka

W koszyku

oceń

Pani Henryka i morderstwo w autokarze / Katarzyna Gurnard. - Warszawa : Wydawnictwo Lira, 2019. - 295, [4] strony ; 20 cm.

Autor

Gurnard Katarzyna. Autor

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Emeryci i renciści Wycieczki Zabójstwo Śledztwo i dochodzenie

Gatunek

Powieść Kryminał

ISBN

978-83-66229-02-0

Druga z cyklu, świetna powieść z gatunku cosy crime, z główną bohaterką przywodzącą na myśl polską pannę Marple! Henryka Orłowska, nietuzinkowa starsza pani o złotym sercu i bystrym umyśle, już po raz drugi wciela się w rolę detektywa. Korzystając z uroków życia na emeryturze, wyrusza na wycieczkę do Paryża. Zanim autokar dotrze do granicy Polski, jeden z pasażerów umrze… Czy bohaterce uda się rozwikłać zagadkę morderstwa i zdemaskować winnego?

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia dla Dorosłych

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. K [Magazyn], K (2 egz.)

Filia nr 7

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. K [Magazyn] (1 egz.)

Filia nr 3

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. K (1 egz.)

Filia nr 1

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. K (1 egz.)

Filia nr 4

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. K (1 egz.)

Strefa uwag:

Uwaga ogólna

Stanowi część 2. cyklu, część 1. pt.: Pani Henryka i morderstwo w pensjonacie.

Recenzje:

Tom 2 cyklu „Pani Henryka” - to kolejne przygody starszej pani Orłowskiej. Rozsmakowana pobytem w pensjonacie Yorkshire i sukcesem detektywistycznym tym razem bohaterka postanowiła część spadku przeznaczyć na wycieczkę do Paryża z biurem podróży - Niezapomniane Doznania.
Autokar superluksusowy , towarzystwo zróżnicowane i charakterami, i wiekiem a wśród uczestników szalenie niesympatyczny pan Stanisław, dający się we znaki nie tylko kierownictwu wycieczki, (...) współtowarzyszom podróży, ale i też własnej żonie.
I tenże właśnie pan Stanisław miast podziwiać uroki Paryża, ginie w dramatycznych okolicznościach jeszcze przed wyjazdem z Polski.
Podróż przerwana, policja rozpoczyna oficjalne śledztwo. Kto jest mordercą i dlaczego? Jakie są powiązania między uczestnikami wyprawy, boć przecież wydawało się, że poznano się dopiero w autokarze? Czy policja rozwiąże te problemy?
No, cóż – policja policją , pracuje powoli, wydaje się, że podobnie jak w pensjonacie zbyt leniwie, ale od czegóż jest pani Henryka, uczestniczka wycieczki, z detektywistycznymi zakusami i już jednym sukcesem na swym koncie.
Śledczy robią swoje, a pani Henia patrząc im na ręce, zaczyna prowadzić swoje dochodzenie. Kto będzie szybszy we wskazaniu mordercy – starsza pani czy policja ?
A powodów do popełnia morderstwa jest się wiele.
I znów bohaterka okazuje się sprytnym obserwatorem i przywołując cały swój spryt detektywistyczny i urok starszej pani, czaruje towarzystwo i zaczyna układać fakty , rozsypane jak pudło puzzli , w sensowną całość.
A w „pracy tej „ pomaga jej trochę ryzyko, niepoprawny optymizm i umiejętność posługiwania się nowinkami technologicznym. A osobowość starszej pani znów pozwala jej trochę mamić, trochę czarować współtowarzyszy i wyciągać od nich ważne informacje. Bo jakże nie zaspokoić ciekawości staruszki o złotym sercu, uwielbiającej swoje zwierzaki i czarną kawę , a do tego bardzo skromną, przepraszającą i niechcącą nikomu zaszkodzić.
I tak po nitce do kłębka poznaje nasza bohaterka historie życia wszystkich uczestników wycieczki, ich powiązanie z denatem, który w rzeczywistości był nie tylko bardzo złym człowiekiem, ale i też okropnym mężem..
Oficjalne, policyjne śledztwo prowadzi, podobnie jak w tomie 1, kapitan Zborowski, coraz bardziej ceniący bystry umysł pani Henryki.
POLECAM tę powieść kryminalną z humorystycznymi wątkami, bardziej wyrazistymi bohaterami niż w cz. I, z przesympatycznymi zwierzakami – kotem Czizem i świnką morską z nadwagą Biszkoptem.
To bardzo dobra lektura na jedno popołudnie . Przygody sympatycznej emerytki wciągają i kolejny raz starsza pani zadziwia swoją energią i dewizą, że” (…) w życiu trzeba się wygadać (…), wszystko z siebie wyrzucić. Jeżeli nawet nie pomoże, przynajmniej nie zaszkodzi”.
Choć powieść sygnowana jest jako tom 2 cyklu,, to jednak spokojnie każdą z części można czytać oddzielnie, bo łączy je tylko tytułowa bohaterka i w planie drugim - kapitan Zborowski.
Wydaje się, że będą kolejne tomy tego cyklu, na które czekam z niecierpliwością.